سیدعلی‌اکبر حسینی نطنزی اصفهانیسیدعلیاکبر حسینی نطنزی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن دوازدهم و سیزدهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیّدعلیاکبر حسینی خارکی نطنزی، شاعر ادیب در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است. یکی اجدادش از جزیره «خارک» در استان بوشهر به اصفهان آمده و ساکن گردیده و علی اکبر در اصفهان تولد یافته است. وی در اصفهان به تحصیل پرداخته است. او از جوانی طبع شعر داشته و ظاهرا از محضر هاتف اصفهانی کسب فیض نموده و به افتخار دامادی او نائل آمده و دختر هاتف «رشحه بیگم» که زنی شاعره و اهل ادب بوده را به همسری خویش برگزیده است. حاصل این ازدواج پسری به نام سیّداحمد بوده که او نیز به شعر روی آورده و «کشته» تخلّص نموده است. صاحب عنوان مدتی در اصفهان و کاشان به سر برده و مدّتی نیز در نطنز به زراعت مشغول بوده و عاقبت پس از عمری طولانی در سال ۱۲۳۷ق در کاشان وفات نموده است. شعر زیر از اوست: "زین سان که به گل پای من از دیده فرو رفت ••• مشکل که توانم قدمی در پی او رفت". [۱]
هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۳۹.
[۲]
اختر، احمد بن فرامرز، تذکره اختر، ص۲۸-۳۰.
[۳]
شیرازی، احمدبن ابوالحسن، حدیقه الشّعراء، ج۱، ص۱۵۲.
[۴]
گروسی، فا‌ضل‌خا‌ن، تذکره انجمن خاقان، ص۴۷۴.
[۵]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۷۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۳. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده دوازدهم(قمری) | ادیبان اصفهان سده سیزدهم(قمری) | سادات اصفهان سده سیزدهم (قمری) | سادات اصفهان قرن 12 (قمری) | شعرای اصفهان سده سیزدهم(قمری) | شعرای اصفهان قرن 12 (قمری)
|